Rüyamda uçmayı öğrettiler bana...Nefesimi kontrol ederek yükselmeyi ve boşlukta süzülmeyi. "Uçmak, yalnızca göğe yükselmek değil; nefesimle yön bulmayı, dengeyi ve özgürlüğü hatırlamaktı. O günden beri yolculuğum, nefesin gücüyle hayatın sınırlarını aşmayı öğrenmek ve bu özgürlüğü başkalarına da hatırlatmak oldu." demek isterdim ama inanın bana öyle olmadı.

Her gördüğüm rüyayı hatırlamam elbette...Ama bu rüyamı ne unutabildim ne de anlam verebildim yıllarca...Rüyayı gördüğüm vakit solungaçlarına doldurdukları hava ile yüzebilen balıklar olduğunu okudum bir kaç gün sonra Hesse'nin kitaplarından birinde ve bu rüyayı kitaptaki bu karşılaşmaya yormuştum. Tâ ki yıllar sonra bir yoga dersinde yaptığım nefes çalışmasında nefes alamadığımı farkedip nefes alamıyorum diye katıla katıla ağlayana kadar...

Sonra ne mi oldu?

Nefesimi bulmak için çıktığım yolda sesimi ve kendimi de buldum diye özetleyebilirim.

Ama yine de hakkımda daha fazlasını bilmek size rahat bir nefes aldıracaksa yolu size göstermesi için fotoğrafımın üzerine tıklayabilirsiniz.